woensdag 15 oktober 2014

Hoofdstuk 16-2: Geen idee wat hij daar dee...


Ow, het is alweer een hele maand geleden sinds de vorige post... Nu snap ik waarom mensen me begonnen te poken om meer te schrijven :)



Zondag, 10 augustus 2014,
A.k.a: De Reis Richting Yosemite National Park

Op deze zondagochtend moesten we op tijd ons bed uit om ons klaar te maken voor de reis richting Yosemite. De planning was om via Madera, maar dankzij een tip van een vriendin (Thanks Carolynn!) zijn we een eindje verder omgereden naar Fresno om daar de zogeheten 'Underground Gardens' te bezoeken.

Naast een paar foto's van het internet hadden we niet echt een idee wat we daarvan moesten verwachten, maar gelukkig hoefden we slechts een korte tijd te wachten voordat we met een tourgroep mee konden lopen door deze Gardens.


Vroegahh was er een immigrant uit Siciliƫ, genaamd Baldassare Forestiere, die van zijn vader had geleerd om citrusplanten te verbouwen en hij wilde dit graag uitproberen in Amerika. Na een tijdje hoorde hij van het plaatsje Fresno waar hij relatief goedkoop een flink stuk landgoed kon kopen, dus dat heeft hij gedaan. Echter, nadat het land gekocht was kwam hij er achter dat er vlak onder het land een flinke steenlaag lag, waardoor zijn citrusplanten niet konden groeien. Het wordt in de zomer extreem warm in Fresno (wat wij ook al merkten in augustus), en Baldassare kon zijn landgoed niet gebruiken voor wat hij wilde; dus hij besloot om zijn landgoed voor iets anders te gebruiken. Hij was van plan om een woonkamer onder de steenlaag te bouwen, zodat hij in de zomer nog enige verkoeling van de extreme hitte had.

Na een paar jaar noeste arbeid had hij zijn kamertje klaar. Maar wacht eens even, deze kamer kon hij ook heel goed gebruiken om wat citrusplanten neer te zetten, en deze verkoeling was eigenlijk in de winter zo vervelend nog niet. Dus hij graafde verder en verder, na nog een paar jaar had hij een heel gangenstelsel van verschillende kamers uitgegraven, elk met een ander doel.


Na de tour hebben we een luxe maaltijd bij de In-N-Out gegeten en vervolgens hebben we onze tocht naar Yosemite voortgezet. Tegen de tijd dat we aankwamen begon de zon al onder te gaan, maar gelukkig konden we nog even wat mooie fotootjes maken.




Toen we bij de rivier stonden, samen met wat andere toeristen, begon het ineens rumoerig te worden. Iemand had iets interessants gezien. Een klein eindje verderop op een wandel-/fietspad liep een beer; We hebben een beer gezien!


Na deze spannende ontmoeting met een echte beer (ook al was hij redelijk klein), zijn we naar ons huisje gereden. Onderweg herinnerde Mirjam ons regelmatig aan alle gebeurtenissen van de dag: 'We hebben een beer gezien!'. Bij het dorpje in de buurt hebben we een stel goede pizza's weggewerkt ('We hebben een beer gezien!') en toen we eenmaal ons huisje hadden gevonden hebben we een planning gemaakt voor de volgende dag: We zouden de Vernal Falls en de Nevada Falls bezoeken, aangezien dat de enige watervallen waren die in deze tijd van het jaar nog actief waren.

'We hebben een beer gezien!'


Maandag, 11 augustus 2014,
A.k.a: De Verkenning Van Yosemite

Een beeld zegt meer dan duizend woorden. Dan zegt dit meer dan een heleboel woorden:














Dinsdag, 12 augustus 2014,
A.k.a: De Reis Naar Las Vegas (Deel 1)

Helaas hadden we maar een volledige dag om in Yosemite rond te lopen, achteraf gezien had ik wel wat langer willen blijven. Desalwelteplus, vandaag gaan we naar Vegas! Onze route naar Las Vegas ging rechtsstreeks door Death Valley, wat ook wat leuke plaatjes opleverde. Bij het verlaten van Yosemite konden we de mooie bergen in de verte nog zien, tezamen met een mooie blauwe lucht.


Zodra we Death Valley binnen reden merkten we al dat de temperatuurmeter van de auto een stuk hoger stond dan daarvoor. Volgens de auto was het 40+ graden Celsius buiten! Gelukkig hadden we airco...


Na een paar kilometer werd ons echter sterk aangeraden om de airco in de auto uit te zetten, om oververhitting van de motor te voorkomen... Toen werd het heel snel warm; de auto vond dat het buiten inmiddels al 44 graden was.




Aan het einde van Death Valley bevond zich een Visitor Center waar we nog even wilden kijken, met allerlei interessante feitjes over de geschiedenis van Death Valley, en waarom het daar nou zo extreem heet is. Naast het Visitor Center stond ook een thermometer, met daarop een temperatuur van 114 graden Fahrenheit! Dat is omgerekend bijna 46 graden Celsius.

Ook al was er genoeg te zien in Death Valley, helaas moesten we onze reis voortzetten om nog een beetje op tijd in Las Vegas aan te komen. Op het moment dat de zon onder ging, bereikten we de eerste tekenen van beschaving in de staat van Nevada...