Woensdag, 6 augustus 2014,
A.k.a: De Reis Richting San Francisco
Rond 09:30 in de ochtend stopte er een auto voor ons huisje om me mee te nemen op reis. De inzittenden van de auto hadden wat extra mensen nodig om te helpen deze reis te bekostigen en ik was de uitverkorene. Misschien hadden ze me ook uitgekozen omdat ik deze lui al enkele jaren ken, al sinds de middelbare school.
De reis begon met een lange tocht richting San Francisco, waarvan een groot deel bestond uit de PCH, de Pacific Coast Highway, een lange weg langs de westkust van Californië. De eerste tussenstop was bij Hearst Castle, of beter gezegd: bij het Visitor Center van Hearst Castle, waar we in de verte iets konden zien wat op een oud kasteel leek.
Na een snelle lunch en wat foto's zijn we verder gereden richting Elkhorn Slough, een flink natuurgebied vlak aan de kust in de buurt van San Francisco, waar we van plan waren om te gaan kayakken tussen de otters en zeeleeuwen die daar rondzwemmen. Helaas kwamen we wat later aan dan gepland en gingen ze binnen 30 minuten sluiten. De dame aan de balie kon ons wel nog een tip geven om naar een nabijgelegen plekje te gaan waar je ook otters een zeeleeuwen kon zien, en dat bleek een goede tip te zijn. In de verte zagen we af en toe ook nog een walvis even naar boven komen, helaas konden we hier geen goede foto van maken.
Nadat we bijna weggespoeld waren door de verraderlijke golven op dit strandje, zijn we doorgereden richting ons hotel in hartje San Francisco.
A.k.a: De Dag Van Zeeleeuwen, Een Gevangenis En Het Exploratorium
Een goede morgen allemaal! Tijd om eens wat dingen te gaan doen in dit dorpje. Rond een uur of 11 zijn we eropuit gegaan, onderweg naar Pier 39, waar Mirjam graag wat zeeleeuwen wilde zien. Ik wilde haar er aan herinneren dat we die de dag daarvoor al heel wat hadden gezien, maar ik denk dat ze die informatie niet had aangekund. Uiteraard was het moeilijk druk op de pier, er liepen overal van die vervelende toeristen rond. Na een klein zoektochtje hadden we een paar beesten gevonden, en het lieftallige stelletje wilde er graag mee samen op de foto.
Na deze flinke wandeltocht over de pier hadden we wel wat honger gekregen, dus we hebben lunch gehaald bij een tent met een adelaar op de voorgevel (Freedom!). De broodjes waren iets groter dan verwacht...
Na de lunch moesten we enigszins haast maken naar de boot richting Alcatraz, want deze zou over een paar minuten vertrekken, en het liefst zouden wij er op willen zitten. We waren precies op tijd, mensen begonnen net aan boord te gaan op het moment dat we aankwamen. De boottocht was heerlijk, en bij aankomst op het welbekende eiland werd ons verteld dat we in feite vrij waren om rond te lopen. Er zouden een aantal tours gegeven worden, maar die leken ons niet heel interessant. We hadden wel gehoord van een zogenaamde audio-tour, waarbij je een soort walkman om je nek hebt hangen die je allerlei leuke feitjes vertelt.
Deze audio-tour leidde ons rond het grootste deel van de gevangenis en vertelde allerlei verhalen over verschillende ontsnappingspogingen. Aan het einde van de tour kwamen we bij de vuurtoren van Alcatraz waar we een mooi uitzicht over San Francisco hadden.
Toen we waren uitgekeken op dit eilandje zijn we met de boot terug gevaren en zijn we richting het Exploratorium gelopen, waar op deze avond een speciale tentoonstelling zou plaatsvinden. Het Exploratorium is een wetenschapsmuseum, vergelijkbaar met het Science Center NEMO in Amsterdam, maar dan een stuk groter en uitgebreider. De tentoonstelling was nog niet geopend toen we aankwamen, dus zijn we naar een restaurantje om de hoek gegaan om even wat te drinken en om bij te komen van het vele loopwerk.
Gewoonlijk zouden we $15 per persoon moeten betalen om bij het Exploratorium naar binnen te komen, maar blijkbaar was het restaurant dat we hadden uitgezocht direct verbonden met de grote tentoonstellingsruimte van het Exploratorium, dus zonder dat we het wisten waren we al binnen. Hier waren honderden verschillende wetenschappelijke 'experimentjes' te doen en te bekijken, verspreid over 6 grote hallen met ieder zijn eigen thema. We waren allemaal iets te druk bezig om veel foto's te nemen, maar om het goed te maken hebben we hier een Folmer met een soort sound-inverter.
A.k.a: De Dag Van De Sigarentoren, Lombard Street en Scarlett Johansson
Nadat enkele dappere mensen de Coit Tower beklommen hadden zijn we richting Lombard Street gelopen, de kronkelweg die ik in mijn vorige blog ook al had beschreven.
De bekende San Francisco Cable Car moesten we ook even proberen, deze keer vonden we het wel ons geld waard. Bij een willekeurige kruising zijn we gewoon opgestapt zodat we niet in een lange toeristenrij hoefden te wachten. De chauffeur was ook nog aardig genoeg om uit te leggen hoe dat ding nou eigenlijk werkte.
's Avonds hadden Arjen en Mirjam plannen om een oude vriend te gaan bezoeken, dus hadden Paul, Folmer en ik ons voorgenomen om naar de bioscoop te gaan. Hier hebben we de film Lucy gezien, met Scarlett Johansson in de hoofdrol als supermens, dat is altijd leuk om te zien.
Zaterdag, 9 augustus 2014,
A.k.a: De Dag Van De Brug, Het Park en De Homo
"Weet je, die grote brug van San Francisco, waar we al een nachtfoto van hadden gemaakt, zouden we die niet eens van dichtbij gaan bekijken?" Wat een goed idee! Het was weliswaar een iets somberdere dag dan je over het algemeen van Californië zou verwachten, maar dat mocht de pret niet drukken.
In de buurt van de Golden Gate Bridge zat ook een park, genaamd het Golden Gate Park (zo origineel!), waar we ook eens een kijkje wilden nemen. Helaas was er op dat moment een of ander festival bezig in het park, dus we konden niet al te ver komen.
De vriend die Arjen en Mirjam de vorige avond hadden bezocht was blijkbaar vandaag jarig en hij zou met een paar mensen samenkomen om gezellig wat te eten, en wij waren met z'n allen ook uitgenodigd. Deze vriend was een redelijk excentrieke kerel, en daarnaast een trotse homo; de plaats die hij had uitgezocht om te eten bevond zich dan ook in het 'gay district' van San Francisco. Aan het eind van de avond moest hij ook nog even het pakje laten zien die hij had uitgezocht om die avond hard in te party'en. We hebben geen foto's gemaakt van deze outfit, want ik weet niet zeker of die geschikt zouden zijn voor dit publiek. Ik denk dat ik genoeg zeg dat we bezorgd waren dat bepaalde lichaamsdelen zichtbaar zouden kunnen worden bij genoeg beweging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten