Hoofdstuk 5: Ahoy maties!

Dinsdag, 29 april 2014,

De afgelopen paar dagen hebben we lekker zitten niksen, dus het was weer eens tijd om dingen te gaan doen! Marie zit bij een clubje genaamd de Red Hats, met (je raadt het nooit!) een lading oude vrouwtjes. Dit clubje komt regelmatig samen om een culturele activiteit te doen, en ik mocht een keertje meehobbelen. Het zou verschrikkelijk warm weer worden deze middag, dus ik hoopte dat we niet al te veel buiten zouden hangen.

Eerst kwamen we met z'n allen samen bij de woning van een van de oude vrouwtjes, genaamd Penny. Ik wist me er van te weerhouden om driemaal drie keer op haar deur te kloppen, die verwijzing zouden ze toch niet snappen. Toen iedereen bij elkaar was gekomen zijn we in Penny's auto gestapt om naar het Orange County Heritage Museum te gaan, wat in feite neerkwam op een oud huis (voor Amerikaanse begrippen).

We kregen een persoonlijke rondleiding rondom en binnen het huis, wat ooit in het bezit was van een zekere meneer Kellogg; niet de Kellogg van de welbekende Cornflakes, maar een Kellogg die een groot deel van de bruggen en wegen in Californië heeft gebouwd. Dit huis wordt nu regelmatig gebruikt voor tours, feestjes en bruiloften. Iedere bruiloft heeft een aantal vereisten, zoals een aantal partners (>1) en een grote taart, maar het belangrijkste deel van een bruiloft is het tuinhuisje, beter bekend als 'a gazebo'*!

Onze sneak rolls waren hoog genoeg om stilletjes langs dit enge monster te sluipen*, en vervolgens mochten we een kijkje in het huis nemen, waar talloze voorwerpen uit rond het jaar 1900 zich bevonden. Meneer Kellogg had een grote fascinatie met schepen, en dit heeft hij terug laten komen in het ontwerp van zijn huis. Midden in het trappenhuis staat een grote mast en zijn zolder is gevormd als een soort kraaiennest. De eetkamer had een ovalen vorm en de vloer was net zo gemaakt als de vloer van een houten schip.

Toen we van het museum terug waren gekomen bij Penny's huis waar we in onze eigen auto terug naar ons huisje zouden rijden, hadden we een klein probleempje. Marie was haar eigen auto aan het stelen! Iedere keer wanneer ze haar sleutel in het contact deed, werd de hele buurt bij elkaar getoeterd door de auto, die bovendien ook geen zin meer had om te starten. We zaten wel ongeveer 70km van huis weg, met geen openbaar vervoer in de buurt, dus het was enigszins stressvol. Na een belletje naar de AAA (Amerikaanse ANWB) kwam er binnen 10min een maximaal gepigmenteerde meneer aanzetten die wat speciale dingetjes deed om de auto toch weer aan de praat te krijgen. Vermoedelijk had het iets te maken met de auto die een aantal uren lang in de volle zon van 35+ graden Celsius stond te branden, maar we zijn heelhuids thuis weten te komen!

Next up:

* Ik ben te lui om het Gazebo verhaal te vertellen, dus dat mogen jullie zelf lezen op: http://en.wikipedia.org/wiki/Eric_and_the_Dread_Gazebo