zaterdag 19 juli 2014

Hoofdstuk 12: Non-Stop Bowlin'


Vroegahhh, toen ik nog in Enschede woonde (ongeveer precies 2 maanden geleden), speelde we vrijwel iedere woensdagavond bordspelletjes met een groep vrienden. Enigszins uit nostalgie had ik me voorgenomen om een soortgelijke traditie te starten voor de mensen bij ICT, dus een week van tevoren stuurde ik een mail naar iedereen met een interesse-check voor een bordspelletjesavond. Hier kreeg ik binnen korte tijd ongeveer 10 positieve reacties op, dus dit leek me een geslaagd idee. Woensdagavond bordspellen, olee!

Woensdag, 18 juni 2014,

Via craigslist (de Amerikaanse marktplaats.nl) had ik iemand gevonden die een aantal leuke tweedehands spellen verkocht en ik had hem zo ver gekregen om me twee leuke spellen te verkopen. Helaas was hij niet beschikbaar op deze woensdagavond, en kon ik de spellen pas de dag daarna ophalen. Gelukkig waren er andere mensen aanwezig die wel bordspellen hadden, en een persoon had zelfs een paar spellen uitgeprint op papier die we zo konden spelen.

Zo rond een uur of 9 begonnen mensen toch wel honger te krijgen (typisch), dus toen hebben we wat pizza besteld terwijl we een spelletje Catan open trokken. Na een klein half uurtje (hongerrr!) kwamen de pizza's en die werden natuurlijk direct aangevallen. Na de pizza wilden mensen echter al snel naar huis gaan, aangezien ze de volgende dag gewoon weer op werk aanwezig moesten zijn. Hier had ik misschien niet helemaal rekening mee gehouden, maar goed, al doende leert men. Ondanks het abrupt einde was het een zeer geslaagde avond met genoeg gezelligheid.

Donderdag, 19 juni 2014,

's Ochtends vroeg kom ik bij mijn cubicle (lees: rond een uur of 11), en ik hoor daar van mijn buurman dat hij ook van plan was om een bordspelletjesavond op te zetten! Hij had al direct het idee om dit op een vrijdagavond te doen, dus blijkbaar is hij slimmer dan ik. De dag daarna was iets te kort dag, en bovendien was dat ook een ICT Movie Night, dus besloten we om het de week daarna nog eens te proberen.

In de avond ben ik op de fiets gesprongen om eens een gezond eindje te fietsen naar een discrete locatie (Starbucks) om de bordspellen van de craigslister over te kopen. Deze waren allemaal in prima conditie, en ik ben niet gekidnapt door de verkoper, dus al met al, een geslaagde avond:


Vrijdag, 20 juni 2014,

Ik heb het eerder al eens gehad over de HR-medewerker genaamd Antionne. Een gezellige kerel die continu grapjes maakt, groot fan is van chocolate chip cookies, en hij organiseert iedere paar weken een zogeheten ICT Movie Night, waar hij een film huurt die hij vervolgens in de ICT bioscoopzaal afspeelt. Deze vrijdag was de filmkeuze gevallen op Non-Stop, een actiefilm met Liam Neeson als Air Marshall. Antionne had gezegd dat hij van cookies houdt, maar toen ik drie grote dozen zag staan vol met cookies, wist ik dat hij geen grapje maakte. 'I never kid about chocolate chip cookies, okay?'

Zaterdag, 21 juni 2014,

Iedere zomer zijn er talloze concerten te vinden in en rondom Los Angeles, de meesten daarvan gratis, maar sommigen iets minder gratis. Een van de minder gratis concertseries is de zogeheten Hollywood Bowl, een gigantisch openluchttheater waar allerlei optredens van grote en kleine namen te vinden zijn. Ieder jaar hebben ze een extra groot openingsevenement waar mijn gastvrouw, Marie, altijd naartoe gaat. Dit jaar heeft ze een paar extra tickets voor de Opening Night weten te krijgen dus heeft ze Yang, Nicki, en mij meegenomen naar deze show. Yang en Nicki zijn de twee jongere dames die bij Marie in huis wonen, terwijl de heren Ashish en ik verbannen zijn naar de kamers in het schuurtje.


We hebben vier verschillende optredens gezien tijdens deze avond, allemaal begeleid door de Los Angeles Philharmonic Orchestra, wat een leuke spin gaf aan de nummers. Het eerste optreden was van het duo Pink Martini, dat blijkbaar onder LA jazz-fans zeer bekend is, maar ik had nog nooit van ze gehoord. Na hun optreden kwam YOLA aan bod, het Youth Orchestra of Los Angeles, waar alle opbrengsten van deze Opening Night naartoe ging om het muzikale talent te verhogen in de scholen van Los Angeles.

Na een korte pauze kwamen optredens van ietwat bekendere mensen, te beginnen met de all-girl band The Go-Go's, waar een groot deel van het publiek blijkbaar op af was gekomen. Een groot deel van de mensen zat te dansen of mee te schreeuwen met hun nummers, die ik zelf niet heel spectaculair vond klinken. Als afsluiter van de avond kwam een schattige kleine dame op het podium genaamd Kristin Chenoweth die een aantal nummers van haar musicals liet horen, waaronder een duet met Lea Michele (Rachel Berry uit Glee). Tijdens het laatste nummer vielen alle eerder genoemde artiesten nog even in en werd er een paar honderd dollar aan vuurwerk de lucht in geschoten voor een schitterend einde. Het vuurwerk kon ik niet op de foto krijgen, maar ik heb wel een foto van de massa mensen die allemaal tegelijkertijd het theater willen verlaten.



Next up:


Geen opmerkingen:

Een reactie posten